امکان سنجی اجرای نظام یاددهی- یادگیری الکترونیکی در مدارس متوسطه از دیدگاه دانش آموزان

با گسترده شدن فناوری اطلاعات و نفوذ آن به ابعاد گوناگون جوامع بشری، ابزارها و روش های یاددهی- یادگیری نیز دچار تحول شده اند. اجرای نظام یاددهی- یادگیری الکترونیکی مستلزم بررسی پیش نیازها و امکان سنجی برای اجرای این نظام آموزشی می باشد. هدف اصلی پژوهش حاضر امکان سنجی اجرای نظام یاددهی- یادگیری الکترونیکی در مدارس متوسطه شهرستان زابل از دیدگاه دانش آموزان بوده است. میزان آمادگی دانش آموزان برای شرکت در دوره های یاددهی- یادگیری الکترونیکی در چهار مولفه دسترسی به تکنولوژی، مهارت ها و ارتباطات برخط، انگیزش و توانایی یادگیری از طریق رسانه ها مورد ارزیابی قرار گرفت. تحقیق حاضر از نوع تحقیق توصیفی- پیمایشی محسوب می شود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان مشغول به تحصیل در مقطع متوسطه شهرستان زابل در سال تحصیلی 92-91 می باشد. نمونه این پژوهش شامل 358 دانش آموز بود که با روش نمونه گیری طبقه ای نسبی انتخاب گردیدند. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته با اقتباس از پرسشنامه واتکینز و ترینر(2004) می باشد. برای تحلیل داده ها، از آمار توصیفی فراوانی و درصد و از آمار استنباطی شامل t تک گروهی، t گروه های مستقل و تحلیل واریانس یک راهه استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان داد که دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان زابل برای شرکت در دوره های یاددهی- یادگیری الکترونیکی از آمادگی نسبی برخوردار بودند. همچنین بین میزان آمادگی دانش آموزان با عملکرد تحصیلی آنها رابطه ی معناداری وجود دارد. اما نتایج تحقیق براساس متغیر های تعدیل کننده نشان داد که بین جنسیت و مقطع تحصیلی دانش آموزان از نظر آمادگی برای شرکت در دوره های یاددهی- یادگیری الکترونیکی تفاوت معناداری وجود ندارد.